Van
21Van — Van, v. t. (Mining) To wash or cleanse, as a small portion of ore, on a shovel. Raymond. [1913 Webster] …
22Van — Van, n. [Abbreviated from caravan.] [1913 Webster] 1. A light wagon, either covered or open, used by tradesmen and others fore the transportation of goods. [Eng.] [1913 Webster] 2. A large covered wagon for moving furniture, etc., also for… …
23Van [1] — Van (holländ., »von«), bei niederländischen Personennamen (z. B. van Dyck) die ursprünglich die Herkunft bezeichnende Präposition, jedoch keineswegs eine Bezeichnung des Adels (s. Adelsprädikat), wird häufig mit dem Namen selbst zu einem Wort… …
24Van — [væn] der; s, s <aus engl. van »Lieferwagen«, urspr. Kurzw. aus caravan, vgl. ↑Caravan> Großraumlimousine, Kraftfahrzeug für sechs bis acht Personen …
25van — vȃn pril. DEFINICIJA (uz glagole kretanja pleonastično) [izlazim (van), usp. izlazim (vani, napolje)] ETIMOLOGIJA vidi vani …
26van — vȁn[b] (I)[/b] vezn. DEFINICIJA ekspr. osim [to ne može nitko van njegov genij] ETIMOLOGIJA vidi vani …
27van! — vȁn! (vȃn!) uzv. DEFINICIJA riječ kojom se u velikoj ljutnji i sl. koga tjera da napusti zatvoren prostor ili zatvoren krug ljudi (organizaciju i sl.) napolje! ETIMOLOGIJA vidi vani …
28Van — [van] Lake salt lake in E Turkey: c. 1,450 sq mi (3,755 sq km) …
29van|da — «VAN duh», noun. any one of a genus of orchids native to tropical Asia, having large, showy flowers, borne in racemes. ╂[< New Latin Vanda the genus name < Sanskrit vandā a kind of parasitic plant] …
30van|i|to|ry — «VAN uh TAWR ee, TOHR », noun, plural ries. 1. a bathroom fixture combining a washbasin and dressing table. 2. Vanitory, a trademark for this fixture. ╂[< vani(ty), def. 7 + (lava)tory] …